Beloofde bonus moet aan alle werknemers worden uitgekeerd

Op het moment dat de arbeidsovereenkomst met een werkneemster vanwegearbeidsongeschiktheidwordt beëindigd ontstaat onenigheid met de werkgever. De vrouw vindt dat zij recht heeft op een hogere transitievergoeding en op een bonus over het jaar 2021. Dit is het laatste jaar dat zij in dienst is geweest bij het bedrijf.

Andere werknemers hebben over 2021 wel een bonus gekregen. De werkneemster heeft in dat jaar nog acht maanden bij het bedrijf gewerkt. In die tijd heeft zij nooit te horen gekregen dat haar inzet niet goed was. In eerdere jaren kreeg zij wel een bonus uitgekeerd, gemiddeld zo’n 3.500 euro per jaar. De vrouw wil nu over acht maanden een bonus van 2.333 euro en stapt naar de kantonrechter.

De werkgever geeft bij de kantonrechter aan dat er volgens hem geen sprake is van een afdwingbare verplichting. De regeling heeft een vrijblijvend karakter: de werkgever bepaalt zelf of een bonus wordt gegeven en ook hoe hoog deze is. Hij noemt het ook geen bonus, maar een gratificatie. Ook stelt hij dat de vrouw in 2021 voor een kwart van de tijd arbeidsongeschikt was. Indien zij recht heeft op een gratificatie, dan is het bedrag volgens de werkgever lager dan de vrouw in gedachten heeft.

De kantonrechter is het totaal niet eens met de uitleg van de werkgever. In de arbeidsovereenkomst staat immers letterlijk het woord ‘bonus’. De uitkering van de bonus hangt ook af van de vraag of de gestelde doelen zijn gerealiseerd. Een gratificatie is een gift die niet structureel van aard is en ook niet afhankelijk is van het al dan niet behalen van doelstellingen.

Omdat andere werknemers die arbeid hebben verricht in 2021 wel een bonus hebben ontvangen, vindt de kantonrechter dat de werkgever in strijd met het beginsel van goed werkgeverschap heeft gehandeld door de vrouw geen bonus toe te kennen. Derechtbankoordeelt dan ook dat de vrouw recht heeft op een bonus van 2.333 euro. Ook vindt de rechter dat de vrouw recht heeft op een hogere transitievergoeding dan zij in eerste instantie heeft ontvangen. Dit komt omdat volgens de rechter ook rekening moet worden gehouden met de bonussen die de vrouw in de afgelopen jaren heeft ontvangen. Daardoor is sprake van een ‘variabele looncomponent’. De werkgever moet het verschil daarom alsnog betalen aan de vrouw.

Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan.